Çizgi serüvenim uzunca bir süreye yayılıyor

Çizgi çizmek, çizgiyle kendini ifade etmek benim için, benimle birlikte birçok arkadaşım için varoluşsal öneme sahip. Ekmek yemek su içmek gibi bir şey. Son yıllarda yazan çizen, uzun yıllar dirsek çürüterek öğrenim gören okumuş-yazmış insanlara karşı kin ve nefretle bakan bir mahlukat türü ortaya çıktı. İnsani hiçbir ilkesi olmayan, öz çıkarı için her şeyi mümkün gören, önüne gelen bütün maddi ve manevi değerleri silip süpüren bu kanserli yapı, sadece bugünümüze değil öldükten sonraki hayatımıza da el koyuyor; cennete gidebilmemiz için neleri yapmamamız gerektiği hakkında bizlere diskur çekip, korkular salıyor.

Manevi hayatımıza da çökülüyor, gasp edilmeye çalışılıyor.

Toplum, bitmez tükenmez bir Tek tipleştirme baskısıyla karşı karşıya bırakılıyor.

Bugün yeni kuşaklar dijital bir dünyanın içine doğuyorlar. Maddi olmayan emek yani, fikirler, imgeler, kodlar, kültürel ürünler ve duygularında dahil olduğu enformasyon, kısacası öznelliğin üretimi çok daha önemli hale geldi.

Karikatür, benim için insanlara sadece düşünme   gerektirmeyen “tıklamalı” işler bırakma eğilimindeki dijital angarya dünyasına direnmenin de bir yolu.

Bu dönemi de atlatacağımıza olan inancımla, ben de kendi kendime “Sen türkülerini söyle” dedim ve bu sergi ortaya çıktı. Bu sergide son dönem çizdiklerimin yanında görmenizi arzu ettiğim geçmiş çizgilerimden de örnekler var.

Demokrasi ihtiyacımız, savaş-barış, insan hakları, teknoloji, kültürel erozyon konularında 30   Desen, karikatür, karalama, suluboya   resim bulunuyor. Umarım beğenirsiniz. İyi seyirler.

Bu sergi için lütfen, bildirimleri açmayı beğen tuşuna basmayı ve paylaşmayı unutmayınız.

Turgay KARADAĞ